 |
| Poulenc met bariton Pierre Bernac: vrienden van het lied |
Met bijna tweehonderd stuks prijkt Francis Poulenc hoog op
de ranglijst van het Franse lied. Van licht chansonachtig tot lyrisch
diepgravend: Poulenc las niet alleen uitstekend tussen de regels van tijdgenoten
als Cocteau en Éluard, in zijn noten poogde hij ook het timbre en de ritmiek te
vangen van de dichter die voordraagt uit eigen werk.
De Poulenc-cd waarmee de Waalse sopraan Sophie Karthäuser debuteert op het fijnproeverslabel Harmonia Mundi, is met 37 tracks aan de gevulde kant. Gedoseerd innemen is het devies, van een stem die zowel het spitse rebbelen als het lome zweven beheerst.
Luister naar Hôtel, op tekst van Guillaume Apollinaire: zelden wordt spleen je zo aanlokkelijk voorgeschoteld. Heerlijke landerigheid in een hotelkamer mondt uit in de verzuchting 'ik wil niet werken, ik wil roken'!
★★★★☆
Poulenc: liederen. Sophie Karthäuser (sopraan), Eugene Asti (piano). Harmonia Mundi.
de Volkskrant, 30 juli 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten