Het Utrechtse Ensemble Insomnio moet vorstelijk hebben geslapen op het nieuws dat hun debuut-cd met hedendaags werk van Tiensuu, Wood, De Man en Francesconi dit jaar meedingt naar de Preis der Deutschen Schallplattenkritik. Terechte nominatie: onder leiding van dirigent Ulrich Pöhl richten de Utrechters een orgie aan van klank en kleur.
Neem het gekoer en gekwetter in Nemo (1997) van de Fin Jukka Tiensuu: alsof je in een volière stapt waarin alles zich richt op de kieteling van het trommelvlies. De ratel- en tokkelpartijtjes in Roderik de Mans Chromophores doen er niet voor onder.
Muzikale bevlogenheid wordt op deze cd trouwens geschraagd door technisch vernuft. De geluidstechnici van coproducent Deutschlandfunk drenken de schijf in riante tinten. Wie beschikt over superaudio met bijbehorende speakers laat zich bovendien gek maken door wervelend rondomgeluid.
Tiensuu, Wood, De Man, Francesconi. Ensemble Insomnio o.l.v. Ulrich Pöhl. Encora.
de Volkskrant, 18 mei 2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten