Chailly vindt z'n weg naar Bach

foto: Sacha Gusov

Het kan bijna niet anders of Riccardo Chailly heeft een masterclass meegepikt bij Nikolaus Harnoncourt. En anders is hij wel bij Ton Koopman op de koffie geweest. Want hoor toch eens hoe de Italiaan het Weihnachts-Oratorium binnenvalt: alsof hij de barokspecialisten op hun eigen terrein wil verslaan.

Tempo, articulatie, vaart en energie: Chailly's overstap van Amsterdam naar Leipzig heeft zijn barokbesef goed gedaan. Zijn eerste en enige Matthäus-Passion bij het Concertgebouworkest, in 1999, was een experiment met pathetische trekjes. Bachverering botste met Mengelbergaanbidding. Later, in en om de Thomaskerk, vond hij kennelijk authentiekere wegen.

Twee jaar geleden meldde de maestro dat het Weihnachts-Oratorium was uitgegroeid tot een obsessie. Inderdaad schuilt er in een kruisiging meer opera dan in een kerstkind - begrijpelijk dat de Italiaan dit voorjaar eerst maar eens begon met een Leipzigse Matthäus-cd.

Inmiddels kent het 'Jauchzet! Frohlocket!' voor hem evenmin geheimen. De solisten lijken gekozen op helderheid en eloquentie. Sopraan Carolyn Sampson maakt de oversteek vanuit de Britse oude muziek. Een trouvaille zijn de Leipzigse broers-Lattke, Martin en Wolfram, die zijn opgekweekt in het lokale Thomanerchor. In de een schuilt een welsprekende Evangelist, prachtige tenoraria's plooit de ander.

Alleen voor de koorzang mag Chailly nog weleens een sessie beleggen bij Jos van Veldhoven. Hoe je een koraal van binnenuit laat gloeien, kan de chef van de Bachvereniging precies vertellen. Verder maakt niemand de Gewandhauskapellmeister nog iets wijs.

de Volkskrant, 2 december 2010